Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych “Wiosna” prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame

cloud

O Nas

ZPO-W "Wiosna"

Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych (ZPO-W) – inaczej Dom Dziecka – prowadzony jest przez Zgromadzenie Sióstr Szkolnych De Notre Dame. Początki działalności sięgają 1943 r. - tak długie doświadczenie w niesieniu pomocy najmłodszym dzieciom, przekłada się na efektywność również i dziś.

Statut ZPO-W
Dom dziecka Wiosna w Krzydlinie Małej

Placówki ZPO

W ramach ZPO-W „Wiosna” działają:

grupa uśmiechniętych dzieci
  • Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza “Wiosna” typu socjalizacyjnego Nr 1
  • Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza “Wiosna” typu socjalizacyjnego Nr 2
  • Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza “Wiosna” typu socjalizacyjnego Nr 3
  • Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza “Wiosna” typu socjalizacyjnego Nr 4

Do końca 2021 r. w naszym domu znalazło opiekę 3635 dzieci z czego 1132 znalazło swoje miejsce w kochającej rodzinie. Placówka działa we współpracy z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie.

Otwierając się na wezwania i potrzeby czasu, ufamy, że będziemy nadal mogli służyć w przyszłości.

„Dobro. Im więcej go dajesz tym więcej dostajesz”

Komu pomagamy?

Przede wszystkim dzieciom. W Placówce „Wiosna” pomagamy dzieciom znajdującym się w nagłych sytuacjach kryzysowych, pozbawionych czasowo lub trwale opieki własnej rodziny. Zapewniamy całodobową opiekę i wychowanie oraz odpowiednie warunki rozwoju. W naszej Placówce, Siostry zakonne i wykwalifikowani pracownicy świeccy pokazują wyjście z kryzysowej sytuacji, na nowo uczą więzi z rodzicami lub opiekunami tak, aby powrót do naturalnej rodziny nastąpił jak najszybciej. Intensywnie współpracujemy z rodzicami, instytucjami pomocy społecznej i innymi organizacjami wspierającymi dziecko i rodzinę, aby wychowankowie otrzymywali najlepszą możliwą pomoc.

Placówki Opiekuńczo-Wychowawcze Nr 1, Nr 2, Nr 3, Nr 4

Zadaniem placówek jest opieka zdrowotna i wychowawcza nad dzieckiem przebywającym w Placówce oraz troska o prawidłowy rozwój jego osobowości; podejmuje jednocześnie wysiłki o podtrzymywanie więzi z rodzicami, aby w odpowiednim czasie umożliwić dziecku powrót do warunków rodziny naturalnej. Jeśli nie ma możliwości kontaktów z jego rodziną naturalną, Placówka podejmuje starania ustalone prawem o wyszukanie rodziny adopcyjnej lub rodziny zastępczej dziecka.

biegnące śmiejące się dzieci
śpiące niemowlę

Celem placówek jest ochrona najmłodszych dzieci przed sieroctwem społecznym, dłuższym pobytem w domach małego dziecka oraz zapewnienie im jak najszybszego powrotu do rodziny naturalnej lub zastępczego środowiska rodzinnego. Zadaniem PI jest zapewnienie dzieciom doraźnej całodobowej opieki, umożliwienie kontaktu z rodzicami dziecka w celu utrzymania więzi z rodziną, podejmowanie starań o powrót dziecka do rodziny naturalnej, uregulowanie sytuacji prawnej dziecka (np. w przypadku pozostawienia dziecka w szpitalu) z jednoczesnym przygotowaniem rodziny adopcyjnej lub zastępczej, aby dziecko jak najszybciej znalazło się w rodzinie.

Idea “Wiosny”

Wiosna to dla wielu najpiękniejsza pora roku. To czas budzenia się i rozkwitu nowego życia; czas dynamicznego rozwoju, pojawiania się czegoś nowego, świeżego. To początek wielu prac na polu i w ogrodzie – czas zasiewu, sadzenia, okopywania… Z wiosną nieodłącznie kojarzy się radość, ciepło oraz pobudzenie nadziei na nową, lepszą przyszłość. W naszym Domu Dziecka „Wiosna” pomagamy dzieciom, które będąc w okresie dynamicznego, szybkiego rozkwitu swoich możliwości, znalazły się w sytuacji, która zagraża w pełni wykorzystanie tego czasu.

Staramy się, aby w „Wiośnie” panował rodzinny styl życia, dobry klimat wzajemnych odniesień i relacji, żeby dzieci czuły się tutaj bezpiecznie, zawsze kochane i akceptowane. Robimy wszystko, aby „wiosna życia” dzieci, które trafiają do naszego Domu, była czasem radości i ciepła oraz – pomimo trudnych doświadczeń losu – mogły żyć nadzieją na lepszą przyszłość.

usmiechnięta dziewczynka wśród różowych kwiatów

Krótka historia

O Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych de Notre Dame

Chociaż korzenie Zgromadzenia Sióstr Szkolnych sięgają daleko w przeszłość, za jego początek uważamy dzień 24 października 1833 r., kiedy to Karolina Gerhardinger i dwie jej towarzyszki rozpoczęły wspólne życie zakonne w Neunburgu w Bawarii. 16 listopada 1835 Karolina złożyła śluby zakonne przyjmując imiona Maria Teresa od Jezusa.

Jako niewiasta silna wiarą, stale szukająca Woli Bożej, zabiegała o jedność w naszej międzynarodowej wspólnocie i odpowiadała na naglące potrzeby czasu, szczególną troską otaczając ubogich oraz realizując dalekosiężne zamierzenia wychowawcze. W tych darach Ducha, danych naszej Założycielce Matce Teresie, rozpoznajemy rozwijający się stale charyzmat naszego Zgromadzenia.

Idąc za przykładem naszej Założycielki, nie wykluczamy nikogo z naszej troski. Jesteśmy szczególnie wrażliwe na potrzeby dzieci, młodzieży i kobiet, często należących do najsłabszych w społeczeństwie. Dajemy pierwszeństwo ubogim. Staramy się być wrażliwe i uważne na wciąż nowe warunki w naszej szybko zmieniającej się rzeczywistości. Staramy się odkryć, dokąd jesteśmy wezwane i którym z potrzeb świata mamy zaradzić. Dokładamy starań, by określić kim są ubodzy naszych czasów i gdzie istnieje największa potrzeba w dziedzinie wychowywania.

Więcej o Zgromadzeniu: http://ssnd.pl/

Historia Domu Dziecka

Od początków istnienia, Dom Dziecka „Wiosna” prowadzony był przez Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Pierwsze Siostry przybyły do Krzydliny Małej już w 1861 roku. Powstał wtedy Dom pod wezwaniem Świętej Rodziny w oparciu o fundację ks. proboszcza Dominika Jäschke. Oddając się pracy wychowawczej prowadziły szkołę gospodarczą i przedszkole, uczyły bezpłatnie miejscowe dziewczyny, opiekowały się sierotami i przyjmowały pensjonarki.

Wielka historia nie omijała Placówki, najbardziej dotkliwie odbiła swoje piętno II wojna światowa, gdy władze hitlerowskie zlikwidowały szkołę Sióstr, zabroniły przyjmować dziewczęta do szkoły gospodarczej i odebrały prawo do prowadzenia przedszkola. Jesienią 1943 r. sekretariat „Caritas” powierzył Siostrom opiekę nad dziećmi matek – głównie z Polski, Francji, Ukrainy, Rosji – zatrudnionych na robotach przymusowych w Niemczech.

Po zakończeniu wojny w Domu Dziecka nadal przebywały dzieci różnych narodowości, które (ze względu na wzrastającą ich liczbę) przekazywano do innych domów. Siostry służyły dzieciom i nowo osiedlonym Polakom, którzy okazywali im życzliwość wiedząc o działaniach ich domu w czasie wojny. Nadzór i finansowanie Placówki sprawowała Opieka Społeczna, a kierownictwo powierzone zostało S.M. Ryszardzie Komander.

Od połowy 1950 r. Placówka została upaństwowiona i otrzymała oficjalną nazwę „Dom Małych Dzieci” dla dzieci w wieku od 0 do 3 roku życia. Kierownictwo nadrzędne przejęło Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Wydział Zdrowia, Oddział Opieki nad Matką i Dzieckiem we Wrocławiu. Bezpośrednie kierownictwo Placówki pozostało w ręku Sióstr de Notre Dame.

Od 1994 r. Państwo zwróciło Siostrom prowadzenie Domu, a Kuratorium Oświaty i Wychowania przejęło nadzór nad Placówką, która od tego czasu funkcjonowała pod nazwą Dom Dziecka „Wiosna” oraz wpisano ją do ewidencji placówek niepublicznych. W tym czasie do placówki przyjmowano dzieci w wieku od 1-10 lat.

W czerwcu 2000 roku rozszerzono przedział wiekowy dzieci do 12 lat. W dniu 12.03.2003 r. w wyniku przekształcenia Domu Dziecka „Wiosna” powstała Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo – Wychowawcza „Wiosna” w skład, której wchodzi: Placówka Interwencyjna (PI) oraz Placówka Socjalizacyjna (PS).